Thursday, May 31, 2012

Tagboard

Medyo matagal na din akong kinukulit ni Tita Kimmy na maglagay ng tagboard dito sa blog ko, so, ayan na sya, under the description. :] If may comments or something you wanna say, feel free to do so. btw, I need your feedbacks. :] So, YUN LANG. xx

Wednesday, May 30, 2012

Happy Birthday Baby

So ... Hihihihi. Hindi ko makwento, masyado pa akong kinikilig. Nakakainis. Well, siguro i-kkwento ko nalang kapag hindi na kaya ko na. Gusto ko muna solo-hin ang kilig na nararamdaman ko, ayaw ko pa i-share. lol. Basta most of the time we spent, nasa Qubo Qabana Resort - Dasmarinas lang kami at sa SM Dasmarinas at Robinson's Pala Pala at kung saang restaurant pang kinainan namin. HAHAHA. Basta, hindi ko pa kaya i-detalye lahat ng nangyari pero, SOBRA SOBRA ang saya ko. Promise. No regrets. Hindi ko na din inisip na mapapagalitan ako ni Mama paguwi. Masaya ako. Tapos. Though parang bothered ako kasi parang ang laki na ng nagagastos nya tapos ayaw nya ako pagastosin. I know hindi ko pera yun pero, ewan ko talaga. Yun lang ang dahilan kung bakit ako navba-bother nun. Pero

Sunday, May 27, 2012

Enrollment

So, last Friday, May 25, 2010, nag-enroll na ako. Bale, nakakainit ng ulo kasi ang arte ng school ko. Kasi, for the past 2 years na nagaaral ako dun, ang pinaka-down payment  na kahit 20% lang ng tuition ay pwede na, tapos ngayon nagbago na daw sila ng policy na 40% na dapat ng tuition ang kailangan upon enrollment. Okay lang naman sana, kaso 20% lang yung dala ko kaya kailangan ko pa bumalik kinabukasan for the other 20%. Gastos sa pamasahe at sayang sa oras tsaka sobrang init kaya naman nakakainis. Okay na naman ngayon. Enrolled na ako. At eto yung schedule ko weekly this semester:

Saturday, May 26, 2012

Bugging my Mom

Yes, I really really love bugging my mum. Hindi ako tumitigil hanggang hindi nya ako minumura. Kidding. Basta natutuwa akong naiinis sya. HAHAHA.
Whenever she's lying on the sofa, ayun susunod ako, hihiga ako tapos yayapusin, sya naman todo maktol, asar asar na asar. Tapos minsan bubuhatin ko sya whenever makasalubong ko sya sa bahay. Pag nabubugnot na, tsaka ako titigil. Ganun talaga ako. Hahaha. Parang yun na yung pinaka lambing ko sa kanya. Nung bata kasi ako, hindi ako malambing sa kanya, parang ngayon na lang nauso sa akin ang maglambing. At syempre medyo matanda na ako for that, naiinis sya. Aaminin ko din, hindi ako open kay mama, kahit sino sa pamilya namin. Mas open pa ako sa friends at pinsan ko. Pero mahal na mahal na mahal ko ang mama ko, kahit hindi ko nasasabi yun sa kanya, medyo awkward na din kasi sakin. At medyo tinatamad na din ako magkwento sooooo, YUN LANG. xx

Thursday, May 24, 2012

Laziness lvl: 43656980

So, almost 1 month na itong blogger ko pero hindi ko pa din napapalitan yung layout and theme ko. SOBRANG TINATAMAD AKO, grabe. Tinatamad ako mag-search ng theme at tinatamad akong magbasa ng HTML code. Nakakainis. Bukas i-ttry ko na i-customize na. Try lang, baka sakaling hindi na ako tamarin. YUN LANG. xx

Tumblelog

I don't blog here, but I prefer REblogging. I often reblog randomly, more on humorous posts and cute stuff like pandas, dogs and cats. So, follow me maybe. :] Thank you. xx

Cry Baby


Noong bata ako, pangarap kong mag-artista. HAHA. I think halos lahat naman ng bata ganun yung pangarap. Pinanghawakan ko yung pangarap na yun until mag third year college ako. Na-realize ko din kasi na hindi bagay sakin. Aside na napapangitan ako sa sarili ko, hindi NA ako marunong umiyak. Oo, mahirap na ngayon sa akin ang umiyak. Pero dati, nung elementary ako hanggang maghigh school, sobrang iyakin ko talaga. Hindi ko na alam kung anong nangyari kung bakit hindi na. Masasabi ko na hindi na nga ako marunong umiyak nung graduation namin ng high school. Nagulat din sila, bakit hindi daw ako naiyak eh iyakin daw ako. HAHAHA. I wonder din kung bakit. Siguro natigang na ako sa past relationships ko. CHOT! Nung namatay din yung high school classmate kong si Sarah *I miss you Sarah :'(*, I saw her lying on her coffin na, pero hindi talaga ako maiyak. Nalulungkot naman talaga ako kasi close kami kahit madalas kong inaaway yun. Dun na ako nainis sa sarili ko. Tigang ba ako? Pinipilit ko talagang umiyak nun, ayaw talaga. Inisip ko na lang, hindi bagay sakin umiyak. :]

Wednesday, May 23, 2012

Group Messages


Ako, masasabi ko na ma-"cellphone" akong tao. Hindi ako umaalis ng bahay na walang dalang cellphone. Ewan ko ba, lagi akong umaasa sa cellphone ko. Sobrang useful naman sakin ng cellphone. Minsan, ok madalas pala, pag pauwi ako galing school, ako lang mag-isa nalang, then dami kong nakakasama sa paghihintay ng sasakyan, grupo lagi sila, ako lang yung loner, cellphone ang defense mechanism ko. Kunwari nagtetext para hindi naman sabihing napakalungkot ko. Haha. Laging ganun nasa isip ko. Paranoid lagi ako. Hehehe. Kaya nung nawala cellphone ko, nagiba buhay ko. lol. Hindi ko pa masabi kay mama nung una. Natatakot ako sa magiging reaksyon nya. Kasi ang mama ko, masyado syang centimental. Lahat ng bagay sa kanya mahalaga, kahit piso lang ang halaga dapat wag mo iwawala, kaya ayun, umabot ng 3 months bago sinabi sa kanya. Hindi ko pala sinabi ng kusa, nahalata lang nya. Kasi cellphone din kasi yung ginagamit kong alarm clock kaya lagi na akong late sa first subject. Cellphone din ang orasan ko, hindi kasi akong mahilig magsuot ng relo.

Highschool Bullshits

So kaninang hapon, napansin kong almost puno na yung memory ng laptop ko, so, I tried to find something in my disk na pwedeng mabura and then I ended up finding an old folder of my most horrific photos of my life, my photos during my high school days. I was like, Dafuq? Grabe lang talaga. HAHAHA. Gusto ko sana i-post para maka-relate kayo according sa reactions ko pero masyadong embarrassing for me para i-post pa. Basta ang panget ko lang dun. Period. Oh yeah, panget ako now, edi mas lalo na nung high school. lol.

Sunday, May 20, 2012

Secrets

Meron akong pinaghahawakang sikreto ng mahabang panahaon na. I think elementary pa yata ako nun, at hanggang ngayon sekreto pa rin yun, sa nakakarami. Gusto ko man ibunyag yun dito, hindi maari. Masyadong pribado at nakakahiya na rin para sa akin. Nung highschool ako, pilit kong tinago yun sa mga kaklase ko, wala din naman kasing senyales akong ipinapakita. Ang hirap sa loob na dun sa malalapit mong kaibigan, hindi mo maikwento kahit gustong gusto mo. Yung tipong gusto mong iiyak yung problema mo sa kanila. Hindi ko rin masasabing plastik ako sa kanila kasi bukod sa sekreto kong iyon, naging totoo naman ako sakanila at alam ko ganun din sila sa akin. Ang iniisip ko na lang, lahat naman ng tao may tinatagong sekreto, hindi pwedeng hindi.

Saturday, May 19, 2012

Overrated

So I have enough of this "Jessica Sanchez" thing for about everyday on the news, not just on the news but in almost every social networking sites I'm in to. I will clear out to all of you, I am absolutely NOT a hater of Jessica Sanchez. I'm no basher of her either. It's just like it so irritating as day comes. Whenever I watch news, the news was ALL about her, how great she is, how Filipinos voted her, how her Filipino relatives were so proud of her, and etc.. Another things is, the Filipinos were convincingly addicted to her because she is an Asian, she was a Filipina. Oh come on. On her interviews, she never had claimed that she was a Filipino. She just said that she was a Mexican and that's it. The thing is
, why would so many Filipinos totally admire her just because she is a FIlipino? What would the big deal if she actually won? More people keep saying that "she'll bring the pride of the Philippines". I just can't ... By the way, I love her voice. I admire her talent. I admire her because she is Jessica Sanchez and not because she is a

Friday, May 18, 2012

Coming Over II


Below are the images taken last May 15, 2012
Sorry if the pictures were pretty messed up. I don't know how to organize photoset here on blogger. :]


On our way

kid-kim-dankaid-aub-kim-kid
Pictures taken when we're on our way to my house, riding a PUB.


Thursday, May 17, 2012

Coming Over

So yesterday, May 15 *May 16 ko kasi simimulan to kaya kahapon talaga xD*, I invited some of my blockmates to come over into our house 'cause we'll be having a little celebration of our barrio's fiesta. Hindi naman ito magarbong handaan, sakto lang para sa mga imbitadong bisita. Masayang masaya na ako kahit wala pa kaming ginagawa knowing that they'll be coming. I know din kasi na it's way to far their homes and magastos sa transportation. I really appreciate their presence pa lang. Kasi the night before, nag-text yung isa sakanila na parang "leader" nung lakad na she don't know if she'll be coming or not. Natakot ako na wala nang pumunta. Sa akin ayos lang, nahihiya lang ako kay mama. Hihi. Natuloy naman at sumama yung inaasahan kong sasama at umoo na sa akin that they'll be there daw. Na-disappoint lang talaga ako sa isang hindi. Okay lang naman sa akin, hindi ako galit kasi I understand naman at first kasi nga she's way too far at magastos nga naman. When I'm on my way on our meeting place, she said "yes, I'll be there. :]" and I'll be

Sunday, May 13, 2012

Skype

Madalas na akong irritated whenever naka-online ako sa Skype. Don't think that I'm bragging ah, but they're always requesting na mag-cam ako whenever mag-reply man ako sa IMs nila. Sa una, syempre medyo natutuwa ako kasi puro compliments like "ang cute mo", "ang bata mo tignan", "hindi ka mukhang 17", and etc.. But then, parang umo-OA naman. Almost everyday, mag-PM ng "hi", tapos hindi pa man kayo tapos mag-usap, alam mo nang walang pupuntahan ang usapan. Gibberish talk kum baga. Tapos pag dating sa dulo, "I wanna see you", eh madalas ayaw ko, kaya hindi nalang ako nagre-reply. Busy kunwari. Tapos yung iba, mukang tanga pa, "In-Love" na daw. Punyemas, kung ako nga, hindi ko pa sila ma-consider na real friend talaga kasi cyber lang, in-love pa kaya? Hindi ko rin maintindihan sa mga ganung tao. Ang dali para sakanila sabihin na in-love na sila sa isang tao. Isang gabi na chat pa lang, in love na agad? Agad-agad? PBB Teen Edition 4 lang? Hahaha. Buti na lang, kahit gullible ako, hindi ako tanga para

Thursday, May 10, 2012

The Introduction.

Hello there. I'm Khid, formally as Reimark Valiente Mojica. I'm from Indang, Cavite. I'm a third year IT student of De La Salle University - Dasmarinas. I'm 18 years old. Actually, today is my birthday. :)

So I'm like a blogger-wanna-be guy. I like telling stories to someone but I feel so awkward to do so, so, I just created a blog so I can express it like it was my "cyber" diary. Although, and I'm sure only few would care about this blog, or possibly no one ever would, but at least I have a blog like this just spell out all of my thoughts, feelings or whatever here without worrying that someone would actually complaining. It's my blog. HATERS GONNA HATE. lol

So I was saying, I like telling stories, especially about the happenings in my unusual life. So, yeah. It's awkward, I don't know how to end this post. So, stay in touch. Touche. Toodles. Bye. :] xx

Wednesday, May 9, 2012

The Much Awaited Rendezvous

Last May 7, 2012. 

The day that made my summer vacation a blast. Me and my blockmates: Aubrey, Alkaid, Mico, and Hart went to Alabang Town Center. Actually, when we finally arrived at ATC, we don't know where we're going, what we're going to do first or where we're suppose to have our lunch. We were clueless, no agenda created. But still, we made this day a memorable one. We didn't went to many places, we just went to Jollibee to have our lunch and went to TimeZone to have some fun. But right before we've gone to those places, we had a hard time finding those. We walked a lot and we thought that we already walked around the whole ATC just finding the place we're looking for. And after all the fun at TimeZone, we decided to go to SM South Mall. I didn't know why, but there's a part of me saying that we should really go there. And when we finally got there, we just had dinner at McDonald's and talked for a while and rest. After that, we've gone window shopping at the mall's department store. When we dicided to go home, Alkaid and Hart's tummy rumbled. They needed to